Misirdə Tutankhamonun məqbərəsinin tapılmasından yüz il sonra, bu əhəmiyyətli kəşfin bilinməyən və acınacaqlı detalları açıqlanıb. Britaniyalı arxeoloq Hovard Karter və misirli işçilər tərəfindən Krallar Vadisində aşkar edilən məşhur türbə, tarixə damğa vurub. Lakin məşhur fironun mumiyasını sarkofaqdan çıxarmaq üçün Karter və komandasının gənc fironun cəsədinin başını kəsməli olduğu məlum olub.
Korrekt.az xəbər verir ki, Tutankhamonun mumiyası eramızdan əvvəl 1323-cü ildə dəfn edildikdə üzərinə qədim qatran tökülərək tabuta möhkəm yapışdırılmışdı. Karter bu tapıntı ilə bağlı üç cildlik bir araşdırma yazsa da, mumiyanın çıxarılmasının barbar təfərrüatları ilə bağlı heç bir məlumat verməmişdi. Lakin Birmingem Universitetinin tədqiqatçısı Eleanor Dobson bu gün bu hadisələri araşdıraraq, başın kəsilməsi və cəsədin parçalanmasının qəddar təfərrüatlarını üzə çıxarıb.
Dobsonun qeyd etdiyinə görə, cəsədin çıxarılması prosesi xüsusilə dağıdıcı olub: baş gövdədən, qollar çiyinlərdən, dirsəklərdən və biləklərdən kəsilib, ayaqlar isə omba, diz və topuq nahiyəsindən ayrılıb. Sonra, cəsədin bütövlüyünü qorumaq üçün bütün bu hissələr bir-birinə yapışdırılıb və təbii vəziyyətdə olan bir cəsəd kimi göstərilməyə çalışılıb.
Bu kəşflər, uzun illər boyu gizli qalmaqla yanaşı, həm də “Fironun lənəti” əfsanəsinə marağı artırıb. Belə ki, qazıntıların maliyyələşdiricisi olan Lord Karnarvon qazıntılardan qısa müddət sonra müəmmalı şəkildə ölüb, digər iştirakçılarda da qəribə ölüm hallarının baş verməsi bu mifin yaranmasına səbəb olub. Lakin arxivlər göstərir ki, bu hadisələrin mistik bir əlaqəsi yoxdur. Əslində, Karterin komandasının işləri olduqca qəddar olub.
Karter və digər tədqiqatçılar, mumiyanı çıxarmaq üçün bıçaqları qızdırıb və qatranla bağlı çətinlikləri aşmaq məqsədilə cəsədin hər bir hissəsini parçalayaraq, cənazə bəzəklərini çıxarmaq üçün mişar və alətlərdən istifadə ediblər. Karter və komanda ilk növbədə qızıl maskanı çıxarıb, sonra isə başı kəsərək cəsədi mişar ilə kəsiblər.
İllər sonra məlum olub ki, cəsədin hər bir hissəsi isti parafin mumu ilə örtülüb və sonra yenidən qatranla möhkəm yapışdırılıb. Eleanor Dobson vurğulayır ki, bu gün Hovard Karterin işlərini qiymətləndirərkən, onun yalnız böyük bir arxeoloq olmadığını, həm də metodlarının çox problemli olduğunu nəzərə almaq vacibdir. Lakin digər alimlər, o cümlədən Aidan Dodson, 1920-ci illərin şəraitində Karterin başqa bir seçimi olmadığını bildirirlər.
Bu kəşflər, həm də arxeoloji işlərin tarixində yeni bir dövrə işıq tutaraq, qədim Misirin sirlərini daha da yaxınlaşdırıb.
